Podczas połączenia atomów wodoru w atom helu uwalniane są ogromne ilości energii. W procesie tym nie są wytwarzane gazy cieplarniane ani trwale radioaktywne odpady nuklearne. Rozszczepienie jądra atomowego powoduje wytworzenie minimalnej radioaktywności w niektórych metalowych elementach układu, łatwej do kontroli za pomocą środków technicznych.
Rozwiązanie jednego z problemów ludzkości?
Pomyślne wykorzystanie tego źródła energii może za jednym zamachem rozwiązać jeden z najpilniejszych problemów, przed którymi stoi ludzkość. Dlatego w projekcie uczestniczą przedstawiciele z różnych krajów. W ramach rzadko spotykanej globalnej współpracy siły połączyły: Unia Europejska, Szwajcaria, Stany Zjednoczone, Chiny, Korea Południowa, Japonia, Rosja i Indie. W epoce, która dziś wydaje się odległa, projekt zainicjowali prezydenci Michaił Gorbaczow i Ronald Reagan. Jako bazę projektu ITER (co w języku łacińskim oznacza „drogę”) wybrano centrum badawcze Cadarache w południowej Francji.Fuzja zapewnia energię Słońcu. Na Ziemi reakcja ta zachodzi w temperaturze jeszcze wyższej niż w rdzeniu centralnej gwiazdy naszego układu planetarnego: 15 milionów stopni Celsjusza. Takich temperatur nie jest w stanie wytrzymać żaden ziemski materiał. Dlatego materiał fuzyjny – plazma wodorowo-helowa – jest zawieszony w niezwykle silnym polu magnetycznym. Reakcja zachodzi w komorze próżniowej. Po ukończeniu będzie ona największym obiektem tego rodzaju na świecie. Składa się z dziewięciu segmentów ważących 500 ton.
Testowanie szczelności segmentów komory
Przed zmontowaniem segmenty będą sprawdzane pod kątem szczelności. Ta operacja również jest wykonywana w próżni. Firma Busch dostarczyła na testy dwie pompy próżniowe. W przyszłości w celu usunięcia powietrza z całej komory próżniowej wymaganych będzie wiele bardzo wydajnych generatorów próżni. Ukończenie reaktora zaplanowano na rok 2025, po czym rozpoczną się uruchomienia próbne. Zgodnie z planami etap samoczynnie podtrzymującej się reakcji fuzji ma zostać osiągnięty w 2035 roku.Źródłem potężnego pola magnetycznego, w którym będzie zawieszona gorąca plazma, mają być cewki nadprzewodzące. Muszą być one schłodzone do temperatury o kilka stopni przekraczającej zero bezwzględne. W celu utrzymania tej skrajnej temperatury są one umieszczone w kriostacie – izolowanej komorze próżniowej o średnicy 29 metrów.