Detektory nieszczelności do helu i wodoru

Nieszczelność to przypadkowe lub niezamierzone otwarcie systemu próżniowego. Pozwala to na wlot lub wylot powietrza czy innych gazów do lub z systemu próżniowego. Ilość powietrza lub gazu wyciekającego z systemu próżniowego jest wyrażana jako współczynnik wycieku. Współczynnik wycieku zależy od kilku czynników, w tym od rozmiaru i liczby otworów, rodzaju gazu oraz różnicy ciśnień wewnątrz i na zewnątrz systemu.

Istnieją dwa rodzaje nieszczelności:

Nieszczelności występują z różnych powodów. Obejmują one takie problemy jak wadliwe lub stare uszczelki, które stały się porowate, uszkodzone elementy lub nieprawidłowa instalacja sprzętu do wytwarzania próżni.

Nie ma przeciętnego wielkości nieszczelności. Może to być mikroskopijne albo duże uszkodzenie, w zależności od przyczyny. Wielkość nieszczlności próżniwej można określić, mierząc współczynnik wycieku, czyli ilość ulatniającego się z systemu gazu procesowego lub powietrza na sekundę. Większość wycieków technicznych jest zbyt mała, aby można było je zauważyć gołym okiem. Detektory helu do wykrywania nieszczelności, takie jak nasz TAPIR, zapewniają najdokładniejszą metodę wykrywania i określania ilościowego małych rozszczelnień.

Są różne sposoby na wykrycie wycieku za pomocą urządzenia TAPIR. Tak zwany test rozpylania jest odpowiedni do komponentów w próżni. Oraz wykrywanie wycieków poprzez wyczuwanie odpowiednie do komponentów pod ciśnieniem. Środkami wykrywania są gazy znakujące: hel lub wodór.

Metody testowe są łatwe w obsłudze i zapewniają dokładne wyniki, dzięki czemu urządzenia TAPIR są idealnym dodatkiem do każdego procesu próżniowego.

Test rozpylania
(komponenty pod próżnią)

Tak zwany test rozpylania jest idealną metodą testową dla komponentów w próżni. Ta zasada pomiaru ma największą czułość ze wszystkich dostępnych metod. Powietrze jest usuwane z obiektu testowanego, który podejrzewa się o nieszczelność, a TAPIR jest podłączany kołnierzem. Obiekt testowany może być zarówno piecem próżniowym, jak i rurociągiem, zbiornikiem lub innym elementem sprzętu. Hel lub wodór są rozpylane na powierzchnię zewnętrzną testowanego obiektu za pomocą zestawu pistoletu natryskowego (patrz rys. 1). W przypadku wycieku pojawiające się molekuły są wciągane przez zintegrowaną turbomolekularną pompę próżniową TAPIR z pompą wspomagającą. Cząsteczki wchodzą do komory analizatora, która wykrywa atomy gazu znakującego.

Test zapachu
(komponenty pod ciśnieniem)

Wykrywanie wycieków poprzez wyczuwanie jest idealną metodą w przypadku komponentów pod ciśnieniem. Hel lub wodór jest pompowany do obiektu testowanego, takiego jak sprzęt, rurociąg lub zbiornik, zwiększając ciśnienie wewnętrzne. Sonda pomiarowa, narzędzie zaprojektowane do wykrywania i lokalizowania nieszczelności, może być zakupiona jako akcesorium i podłączona do naszego TAPIR. Technik serwisu powoli i systematycznie prowadzi sondę pomiarową po obiekcie testu (patrz rysunek 2), podobnie jak wykrywacz metali, tylko szukając śladów helu lub wodoru. W przypadku wycieku wykrywane są uciekające atomy gazu znakującego. Wyciek można precyzyjnie zlokalizować.

Wykrywanie integralnej nieszczelności

Test rozpylania i wykrywanie wycieków przez wyczuwanie mogą być wykorzystywane do testu wykrywania integralnych nieszczelności. W tym przypadku obiekt testu jest umieszczany wewnątrz zbiornika, takiego jak folia z tworzywa sztucznego lub sztywny pojemnik (na rysunkach 3 i 4 przedstawiono na szaro).
Podczas wykrywania integralnych wycieków przez wyczuwanie obiekt testu jest wypełniany helem (1). Jeśli dojdzie do wycieku i hel zacznie się wydostawać, jest on przechwytywany do zbiornika. Sonda wyczuwająca określa wzrost stężenia helu w czasie i mierzy wskaźnik wycieku (2). Ten test jest wykonywany przy ciśnieniu atmosferycznym.

Natomiast testy integralności rozpylania są przeprowadzane w próżni. Przedmiot testu jest podłączony do wykrywacza nieszczelności i umieszczony wewnątrz zbiornika (3). Aby zapewnić dokładne warunki testu oraz wyniki, zbiornik jest opróżniany i napełniany określoną ilością helu. W przypadku nieszczelności hel przeniknie przez obiekt testu z powodu różnicy ciśnień. Wykrywacz wycieków mierzy ilość helu wewnątrz obiektu testu i określa wskaźnik wycieku.

Tak. Skontaktuj się z nami, aby umówić się na usługę wykrywania nieszczelności. Wykwalifikowani serwisanci służą pomocą!

Test rozpylania i test węchowy to dwie najpopularniejsze metody wykrywania nieszczelności, w których wykorzystywany jest gaz testowy - hel lub wodór.

Test rozpylania jest idealną metodą testową komponentów znajdujących się w próżni. Ta zasada pomiaru ma największą czułość ze wszystkich dostępnych metod. Hel lub wodór są rozpylane na powierzchnię zewnętrzną testowanego obiektu. W przypadku wycieku pojawiające się molekuły są wciągane przez zintegrowaną turbomolekularną pompę próżniową TAPIR z pompą wspomagającą. Trafiają one do komórki analizatora. Ta komórka wykrywa atomy gazu znakującego.

Wykrywanie wycieków poprzez wyczuwanie jest idealną metodą w przypadku komponentów pod ciśnieniem. Obiekt testowy zostaje napełniony helem lub wodorem pod ciśnieniem. Sonda pomiarowa, podłączona do urządzenia TAPIR, jest powoli i stopniowo prowadzona nad obiektem. W przypadku nieszczelności wykrywane są ulatniające się atomy gazu znakującego i można dokładnie zlokalizować wyciek.

Jakościowe wykrywanie wycieków początkowo określa jedynie, czy w badanym systemie występuje duży wyciek. W przypadku detektora Busch TAPIR HL 2216 A jest to możliwe już przy ciśnieniu wlotowym 100 milibarów. Gdy ciśnienie wlotowe spada, zwykle przy 25 milibarach, detektory wycieków są w stanie nie tylko wykryć wycieki, ale także je określić ilościowo. Oznacza to, że wielkość wycieku można dokładnie określić na podstawie wskaźnika wycieku.

W teście spadku ciśnienia, zwanym również testem nieszczelności, zbiornik ciśnieniowy jest napełniany powietrzem aż do osiągnięcia ciśnienia docelowego. Następnie mierzona jest utrata (spadek) tego ciśnienia w określonym czasie. Istnieje jednak kilka rodzajów testów nieszczelności. Na przykład specjalistyczne urządzenia, takie jak nasz wykrywacz wycieków TAPIR, mogą przeprowadzać dwa rodzaje testów, wykorzystując do wykrywania gaz znakujący taki jak hel lub wodór. Badanie szczelności zapewnia szybsze wyniki w porównaniu z badaniem spadku ciśnienia, a także jest mniej wrażliwe na czynniki zewnętrzne, takie jak wahania temperatury. Dzięki temu wyniki są również dokładniejsze.

Test rozpylania jest idealną metodą testową komponentów znajdujących się w próżni. Ta zasada pomiaru ma największą czułość ze wszystkich dostępnych metod. Hel lub wodór są rozpylane na powierzchnię zewnętrzną testowanego obiektu. W przypadku wycieku pojawiające się molekuły są wciągane przez zintegrowaną turbomolekularną pompę próżniową TAPIR z pompą wspomagającą. Trafiają one do komórki analizatora. Ta komórka wykrywa atomy gazu znakującego.

Wykrywanie wycieków poprzez wyczuwanie jest idealną metodą w przypadku komponentów pod ciśnieniem. Obiekt testowy zostaje napełniony helem lub wodorem pod ciśnieniem. Sonda pomiarowa, podłączona do urządzenia TAPIR, jest powoli i stopniowo prowadzona nad obiektem. W przypadku nieszczelności wykrywane są ulatniające się atomy gazu znakującego i można dokładnie zlokalizować wyciek.

Obie metody testowe są łatwe do wykonania i dają dokładne rezultaty.