Nieuwe hoogten bereiken onder lage druk
Grotere atletische prestaties dankzij vacuüm
Een olympische sprinter voelt zich thuis op een vlak terrein. Maar stel je voor dat dezelfde atleet zou trainen in rotsachtig berggebied, waar ijle lucht op grote hoogte de uitdaging vergroot. In zulke omstandigheden kan het lichaam zich aanpassen en de prestaties verbeteren. Lage drukkamers met vacuümpompen van Busch simuleren deze omstandigheden. Dit geeft hetzelfde trainingseffect – maar dan zonder te klimmen.
Een berg beklimmen is zwaar voor het menselijk lichaam. Maar het is niet alleen de inspanning. Boven de 2000 m daalt het zuurstofgehalte in de lucht snel. Zelfs de meest fitte en best getrainde bergbeklimmers moeten wennen aan grote hoogten. Maar wat als een nadeel klinkt, kan ook worden benut door een concurrentievoordeel voor atleten te creëren.
Recordbrekende voorwaarden
De Olympische Spelen van 1968 in Mexico-Stad waren de eerste keer dat het effect van hoogte op atletische prestaties echt is bestudeerd en begrepen. De stad ligt op een hoogte van 2.240 meter, ongeveer op dezelfde hoogte als de Kosciuszko, de hoogste berg van Australië. Daarom waren er vóór het evenement veel theorieën over hoe de hoge hoogte en het lagere zuurstofgehalte in het nadeel voor atleten zou zijn. Tijdens de eerste paar trainingssessies was dit ook zo. Maar toen atleten gewend waren aan de hoogte, gebeurde het tegenovergestelde. In plaats van slechtere prestaties, werd record na record verbroken. Door de atleet te belasten met een lager zuurstofgehalte gaat het lichaam in 'overlevingsmodus' en produceert het meer rode bloedcellen. Deze transporteren zuurstof naar de spieren. Door de verhoging van het aantal rode bloedcellen – nemen de prestaties toe. Zelfs na terugkeer op normale hoogten. Dit fenomeen heeft deuren geopend voor meer onderzoek. Hoe kan dit effect worden gebruikt om de atletische prestaties te verbeteren. Eén techniek is training in een lage drukkamer.
Lage druktraining
Bovenop een berg is de lucht van nature ijler. In een lage drukkamer creëert een vacuümpomp deze prestatieverhogende atmosfeer. Zodra de atleet de deur sluit, vermindert de vacuümpomp de druk geleidelijk. Uiteraard niet tot een volledig vacuüm, maar tot de equivalente zuurstofniveaus die op een hoogte worden bereikt. De gebruikelijke druk voor training komt overeen met ongeveer 3000 m hoogte. Dit is voldoende om de positieve effecten te activeren zonder teveel van de negatieve. Maar in sommige lage drukkamers kunnen atleten naar meer dan 8.000 m hoogte transporteren. Een hoogte die overeenkomt met de top van de Mount Everest. Het grootste verschil tussen training op een echte berg en training in een trainingsruimte is de zuurstoftoevoer. In de open lucht wordt de lucht voortdurend ververst. In een afgedichte kamer raakt het op. Daarom wordt er continu verse zuurstof ingepompt. Dit betekent dat de vacuümpomp continu moet draaien om de juiste druk te handhaven. En onder die druk kunnen atleten betere presentaties leveren. Zonder dat ze ooit een voet op een berg hoeven zetten.
Recordbrekende voorwaarden
De Olympische Spelen van 1968 in Mexico-Stad waren de eerste keer dat het effect van hoogte op atletische prestaties echt is bestudeerd en begrepen. De stad ligt op een hoogte van 2.240 meter, ongeveer op dezelfde hoogte als de Kosciuszko, de hoogste berg van Australië. Daarom waren er vóór het evenement veel theorieën over hoe de hoge hoogte en het lagere zuurstofgehalte in het nadeel voor atleten zou zijn. Tijdens de eerste paar trainingssessies was dit ook zo. Maar toen atleten gewend waren aan de hoogte, gebeurde het tegenovergestelde. In plaats van slechtere prestaties, werd record na record verbroken. Door de atleet te belasten met een lager zuurstofgehalte gaat het lichaam in 'overlevingsmodus' en produceert het meer rode bloedcellen. Deze transporteren zuurstof naar de spieren. Door de verhoging van het aantal rode bloedcellen – nemen de prestaties toe. Zelfs na terugkeer op normale hoogten. Dit fenomeen heeft deuren geopend voor meer onderzoek. Hoe kan dit effect worden gebruikt om de atletische prestaties te verbeteren. Eén techniek is training in een lage drukkamer.
Lage druktraining
Bovenop een berg is de lucht van nature ijler. In een lage drukkamer creëert een vacuümpomp deze prestatieverhogende atmosfeer. Zodra de atleet de deur sluit, vermindert de vacuümpomp de druk geleidelijk. Uiteraard niet tot een volledig vacuüm, maar tot de equivalente zuurstofniveaus die op een hoogte worden bereikt. De gebruikelijke druk voor training komt overeen met ongeveer 3000 m hoogte. Dit is voldoende om de positieve effecten te activeren zonder teveel van de negatieve. Maar in sommige lage drukkamers kunnen atleten naar meer dan 8.000 m hoogte transporteren. Een hoogte die overeenkomt met de top van de Mount Everest. Het grootste verschil tussen training op een echte berg en training in een trainingsruimte is de zuurstoftoevoer. In de open lucht wordt de lucht voortdurend ververst. In een afgedichte kamer raakt het op. Daarom wordt er continu verse zuurstof ingepompt. Dit betekent dat de vacuümpomp continu moet draaien om de juiste druk te handhaven. En onder die druk kunnen atleten betere presentaties leveren. Zonder dat ze ooit een voet op een berg hoeven zetten.
Lees verder – Druk omlaag, volume omhoog
Grote televisies, schermen geïntegreerd in fitnessapparatuur en muziek . Dit zijn essentiële onderdelen van een moderne fitnessstudio. Terwijl ze zich in het zweet werken is het voor zowel professionele atleten, als gewone mensen een welkome afleiding. Maar in een lage drukkamer moet het volume hoger worden gezet dan in de standaard sportschool. Waarom? Om precies dezelfde reden waarom hoogteziekte ontstaat. De ijlere lucht.
Het is dat er geen geluid in de ruimte is. Een lage drukkamer is in feite het midden tussen de ruimte en typische omgevingslucht. Het is geen volledig vacuüm, dus geluid kan zich nog steeds verplaatsen. Maar met moeite. Om te bewegen hebben geluidsgolven deeltjes nodig. Als geluid zich door de lucht beweegt, botst het met gasmoleculen. Hierdoor trillen ze en wordt het geluid verder doorgeven. Met de verlaagde druk zijn er minder moleculen om mee te botsen. Dit beperkt hoe ver en hoe sterk het geluid zich kan verplaatsen. Hierdoor zijn alle geluiden minder dan in de buitenwereld. Een comfortabel volume in de gemiddelde woonkamer is in een lage drukkamer een zacht gefluister.
Grote televisies, schermen geïntegreerd in fitnessapparatuur en muziek . Dit zijn essentiële onderdelen van een moderne fitnessstudio. Terwijl ze zich in het zweet werken is het voor zowel professionele atleten, als gewone mensen een welkome afleiding. Maar in een lage drukkamer moet het volume hoger worden gezet dan in de standaard sportschool. Waarom? Om precies dezelfde reden waarom hoogteziekte ontstaat. De ijlere lucht.
Het is dat er geen geluid in de ruimte is. Een lage drukkamer is in feite het midden tussen de ruimte en typische omgevingslucht. Het is geen volledig vacuüm, dus geluid kan zich nog steeds verplaatsen. Maar met moeite. Om te bewegen hebben geluidsgolven deeltjes nodig. Als geluid zich door de lucht beweegt, botst het met gasmoleculen. Hierdoor trillen ze en wordt het geluid verder doorgeven. Met de verlaagde druk zijn er minder moleculen om mee te botsen. Dit beperkt hoe ver en hoe sterk het geluid zich kan verplaatsen. Hierdoor zijn alle geluiden minder dan in de buitenwereld. Een comfortabel volume in de gemiddelde woonkamer is in een lage drukkamer een zacht gefluister.